Kinner-Book hölpt bi „Regen in’n Kopp“ Audio
Vun trurig sien, slechte Luun un wenn een blots noch na Wenen tomoot is
„Jichtenswo in düsse appeldwatsche Welt, deep in en wrimmeligen Regenwoold, steiht ünner en gewaltig groten Boom en Reitdackhuus. Dor leevt siet vele Johren Gunnelt un Guschi tosamen in en Wahngemeenschap“, so fangt de wunnersame Geschicht üm den benauten Gunnelt un sien beste Fründin, dat Gördeldeert Guschi an. Egentlich is Ameisenbär Gunnelt jümmers goot toweg, „blots düt Mal is em mehr na Wenen. Wat is denn blots los mit em?“ Tja, dat is doch ganz enfach, meent Ove Thomsen: Gunnelt hett „Regen in’n Kopp“. Wat dat is, dat hett de Schrieversmann ut Nordfreesland in sien eerstes Kinnerbook in en Geschicht verpackt. Op Hoch un op Platt. Denn Plattdüütsch is sien Modderspraak un he wull wiesen, dat een mit düsse Spraak ok deepsinnig Themen op’t Best ünner de groten un lütten Lüüd bringen kann. Dat Kinnerbook „Regen in’n Kopp oder Regen im Kopf“ vertellt wat över Sorgen un Kummer, över to veel Arbeit un to wenig Tiet un över slechte Luun un wenn een blots noch na Wenen tomoot is. Dat kennt Groot un Lütt.
Einfühlsames zweisprachiges Kinderbuch zum Thema Achtsamkeit
Ove Thomsen aus Nordfriesland ist Sänger und Songschreiber und hat nun sein erstes Kinderbuch auf Hoch und Platt herausgegeben: „Regen in’n Kopp“. Es geht um die gefühlvolle Geschichte des Ameisenbären Gunnelt, der mit einmal so traurig ist und nicht weiß warum. Das fühlt sich so an wie „Regen im Kopf! Wie schwere, große Tropfen, die einfach nicht aufhören“. Dieses komische Gefühl hat Ove Petersen in seinem Buch versucht zu beschreiben – auf Hoch- und auf Plattdeutsch. Sein Kindheitsfreund Melf Petersen hat die Traurig-schöne Geschichte mit einfachen bunten Strichen gekonnt illustriert. Einfühlsam nähern sich die beiden dem Thema an und zum Schluss scheint auch für Gunnelt wieder die Sonne.
Hier geiht dat nich üm Fieselregen, sünnern üm dicke, swore Drüppens in‘ Kopp
Hier geiht dat nich üm en lütten Fieselregen in‘ Kopp, hier geiht dat üm dicke, swore Drüppens, as Gunnelt dat so schön beschrieven deit. Wi groten Lüüd nöömt dat wull niemoodsch „Burnout“ – bi de Lütten is dat mehr so slechte Luun, wenn se Nücken hebbt un luunsch un muulsch sünd. So geiht dat ok Gunnelt. De kann gar nich begriepen, worüm he so benaut is. „Wat is denn blots los mit mi“, fraagt he sik un will sik an‘ Leevsten ünner de Dekens verkrupen. Wunnerbor sacht un sinnig schrifft Ove Thomsen över düt Phänomen, wat nich so enfach mit „riet-di-mal-tosamen“ afdoon is. So as sien Grootmodder jümmers seggt hett: „Jümmers mit de Roh un allens nah de Reeg“, jüst so is sien Vertellen opbuut.
Op anner Gedanken kamen un dickfellig warrn . . .
Woans kümmt een denn nu op anner Gedanken? Guschi meent, Gunnelt schall man mal en Spazeergang wagen. „En ne’e Weg bringt di op anner Gedanken“. Aver Gunnelt weet gar nich mehr, woans dat geit mit dat spazeern gahn. Dor dröppt he denn Meister Busch, de Slang. Kloor weet de Bescheed un schickt em op’n Padd – hin to dat Fuuldeert Malie. De maakt dat richtig: „Ik leev so vör mi hen un bruuk nich veel, üm tofreden to sien.“ Man, dickfellig sien, dat is gar nich so licht. Malie seggt dat, wat all de Groten jümmers to de Lütten seggt: „Fohr man mal en Gang rünner“.
Benaut, bedrüppelt, melanklöterig: Düsse feinsinnigen Wöör gifft dat blots in’t Plattdüütsche
Ove Thomsen kriggt all de Geföhle un Charakter mit de plattdüütsche Spraak wunnerbor verklookfidelt. Denn uns Spraak kann dat op’t Best, in Biller spreken. Woans kann een Frünnschap beter beschrieven as mit „se sünd as Pütt un Pann“. Oder so’n Saak as „de Klümp in‘ Hals“ för’t Bedrüppelt-sien. Överhaupt fehlt in’t Hochdüütsche düsse feinsinnigen Wöör as bedrüppelt, benaut oder wenn „de Wöör in‘ Kopp krüüz un quer küselt“. Oder wenn een melanklöterig is. Dat kann blots Plattdüütsch un wo schön, dat Ove Thomsen düsse Wöör wedder utbuddelt hett. Un to de feinen Woort-Biller höört natürlich de passen, wunnerboren Illustraschonen vun Oves besten Kumpel Melf Petersen. De kriggt dat mit en paar eenfache Striche hin, düsse Geföhle in Biller to kleden un de Deerten lebennig to maken. Mal lustig, mal trurig, mal benaut un mal överkandidelt as de Dokter Willi.
Dat föhlt sik an as . . . Regen in’n Kopp! As swore, grote Drüppen, de eenfach nich opholen doot.
De wahnt in’t Boomhuus. Aver ob de würkli hölpen kann? „Hier leevt un beleevt Dr. Willi“ steiht dor op dat Schild. Un wokeen nu an Tabletten, Plasters oder Sprütten dinkt, is op’n Holtwech. Ove Thomsen gifft sien lütte un grote Leser nich enfach en Rezept mit för all den Kummer un denn is all’ns goot. Nee, Regen in‘ Kopp kann een nich mit Kraam ut’e Aftheek kureern. Dat is so, as wenn du de feinsinnigen plattdüütschen Wöör enfach in’t Hochdüütsche översetten willst. Geiht nich. Wenn du bregenklöterig büst un de Regen in‘ Kopp meist as swore, dicke Drüppens is, denn gifft dat blots eens: „Tiet to’n Dörsnuven“.
Sien Hart op de Tung dregen un mal op sik Acht geven
Un vör allen Dingen: „Dat geiht all goot, wenn een sik mal luut utsnackt un sien Hart op de Tung dregen kann“. Ok so’n Snack op Platt . . . dor künnt sik de Lütten wat ünner vörstellen. Mal mit Mama un Papa snacken, wenn de Drüppens in‘ Kopp to groot warrd. Un bi’t Vertellen un Vörlesen vun düt Book warrd de Drüppens jümmers lütter un „mit de Tiet warrt di ganz anners un jichtenswenn haut di nix mehr ut de Puuschen“, so meent de plietsche Dokter. Wat dat aver nu mit de fief Bookstaven P.A.U.S.E. op sik hett un wat dat för en rechteckig, orangsch Ding is, wat de Dokter den benauten Gunnelt tostüert, dat kiekt ju man sölben an. Ik segg blots eens: Dor is Musik binn! Un vunwegen de Musik un all de Snackerie is Gunnelt nu ganz licht tomoot in‘ Kopp un he ahnt, „dat de Sünn för em wedder schienen un he sien Hart bald wedderfinnen warrt.“
„Regen in’n Kopp“, Ove Thomsen/Melf Petersen, Jumbo-Verlag, ISBN: 978-3-8337-4615-4, 16 Euro
Gifft dat ok as Höörbook to'n Daalladen för 7,99 Euro: Regen im Kopf | Ove Thomsen | Hörbuch-Download | JUMBO Neue Medien & Verlag (jumboverlag.de)